Hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden. Yaşam dedikleri döngüye sıkışıp kaldım. Geceler gündüzlerden daha gürültülü. Gündüzler geceden daha karanlık. Yollar tükendi. Geri dönecek bir yer de kalmadı. Uçurumun kıyısında bir hayat. Düşsem kurtulacağım. Atlayacak cesaretim yok. Nefes almak tutsaklığımın habercisi. Zaman geçiyor. İçimdekiler geçmiyor.
Yorumlar
Yorum Gönder